Лолалардан олдим илк бўса.
Менга нечун, нечун бу қийноқ?
Соғинганим лабларинг бўлса.
Тафт берасан туйғуларимга,
Ҳузурингда шамдай қотаман,
Сен куласан кўриб ҳамиша.
Қисқараман пойингга тамон.
Сен тинмайин сўзлайверасан,
Оламда бир ўзингдай ҳамон.
Лабларингдан тўкилган сўзлар
Чўғдай тушиб ювар танимни.
Ахир мумдай эриб кетаман,
Товонингдан излаб жонимни.
“Ҳижрон азоби” Шеърлар китоби,
Тошкент, “Ёзувчи нашриёти”, 1998 йил
Yazıyı paylaş "Соғинганим лабларинг"