Ислом Холбой

Кўзи бўлса…

Сен қурт бўлсанг, гуноҳинг, неди?
Ўзингдамас эди ихтиёр.
Азал, шундай яратган Рабби,
То тириксан, Унга айт, алёр.

Бир ҳасадгўй қилганда эди,
Одамликдан бўлмас эди наф.
Суягингни, тамуғ чайнарди,
Қуртлигингни қилолмасдинг сарф.

* * *

(“Хаёл етмас манзиллар”)